۱۳۸۸ آذر ۱۸, چهارشنبه


نویسنده: دخو
سه شنبه 17 آذر1388 ساعت: 17:7
مشکل اساسی در ایران زندگی(کردن) برپایه حدیث و ضرب المثل است. برای مثال یکی میگوید علی خنده رو بود دیگری مدعی است علی هزار یهودی را گردن زد٬ یا اینکه من میگویم با یک گل بهار نمیشه شما٬ مدعی هستی که مشت نمونه خروار است. کشور قانونی(اساسی) میخوا هد که در بر گیرنده اکثریت (نزدیک به مطلق)مردم باشد. یک نگاه اجمالی به روش زندگی غربیها نشان میدهد که انها هم مشکلات قانونی و عقیدتی دارند ولی هیچوقت٬یکدیگر را به بهشت و جهنم یا خدا و پیغمبر حواله نمیکنند بلکه با وضع قوانین جدید در پارلمان مستقل (نه رهبری فرموده) و قدرتمند با اکثریت آرا به رفع آن اقدام میکنند و اگر اکثریت حاصل نشد انتخابات جدید برگزار میکنند(تا یک حزب اکثریت بیاورد) و هیچ احتیاجی به بگیر و ببند و بند ۲۰۹ یا ۴۰۵ یا کهریزک و زیرزمین وزارت کشور٬پارکینگ استانداری٬ابدارخانه شهرداری و.... نیست. انشا الله روزی تجربیات و مشاهدات ۲۵ ساله ام را از غرب خدمت اقای نوریزاد تقدیم میکنم تا ببینید در اینجا هم رقبا را گرفتار میکنند اما با همین قوانین موجود نه با قانون شکنی.
وب سایت پست الکترونیک

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر